Specjaliści

PSYCHOLOG

Psycholog jest to osoba mająca odpowiednie kwalifikacje, tzn. skończone studia magisterskie w tym kierunku, zajmująca się diagnozą, wystawianiem orzeczeń, szerzeniem szeroko pojętego zdrowia psychicznego. Psycholog ma obszerną wiedzę dotyczącą procesów myślowych, zachowań jednostek, zaburzeń psychicznych etc. Do jego głównych zadań zawodowych należą między innymi:

• poradnictwo psychologiczne, gdzie psycholog skupia się wzmacnianiu zasobów;
• wykonywanie testów w celu rozeznania się w sytuacji pacjenta;
• wydawaniem orzeczeń;
• służenie pomocą w przypadkach takich problemy w pracy/szkole;
• pomoc w przypadku obniżonego nastroju;
• pomoc, kiedy występują problemy w związku;

Może również udzielać wskazówek, rad i podpowiedzi odnośnie możliwości rozwiązania trudnej sytuacji, a także do prowadzenia psychoedukacji, warsztatów, aby pomóc pacjentowi nabyć nowe umiejętności. Tak więc zakres czynności, jakie wykonuje psycholog jest szeroki. Dodatkowo może też pełnić swoje funkcje jako psycholog online. Wtedy prowadzi konsultacje na odległość, co jest dużym ułatwieniem zwłaszcza dla osób, które mają utrudniony dostęp do specjalisty. Same konsultacje online mają jak najbardziej sens, mimo przeciwników tej alternatywy.

Więcej o terapii online możesz przeczytać klikając na ten LINK.

PSYCHOTERAPEUTA

Psychoterapeuta jest specjalistą wykwalifikowanym do leczenia zaburzeń odpowiednimi technikami i metodami, czyli prowadzi terapię. Zajmuje się rehabilitacją pacjenta pod kątem psychoterapeutycznym. Oprócz tego dokonuje zmian w strukturze osobowości, zmian schematów myślenia. Posiada także kwalifikacje i umiejętności do prowadzenia zwiększenia potencjału pacjenta. Psychoterapia wpływa na zmianę postawy, zwiększa rozumienie emocji i radzenie sobie z nimi.

Sesje terapeutyczne odbywają z pacjentem indywidualnie lub grupowo, w zależności od charakteru terapii. Psychoterapia może też być prowadzona w formie online, charakter spotkań nie ulega zmianie. Różnica polega na formie kontaktu – spotkanie odbywa się przez na przykład przez Skype’a lub Zooma.

O wszystkich możliwych formach kontaktu z Psycholodzy Online przeczytasz TU.

Psychoterapeuta online w niczym nie różni się od terapeuty stacjonarnego.

Sama terapia jest cyklem spotkań, które są dopasowane indywidualnie do potrzeb pacjenta. Nie korzystają z niej tylko pacjenci cierpiący na zaburzenia psychiczne, ale i osoby odczuwający potrzebę zmiany funkcjonowania czy chcący przepracować na przykład traumy z dzieciństwa.

O głównych nurtach terapii możesz przeczytać klikając na ten link.

Różnica między psychologiem a psychoterapeutą

PSYCHIATRA

Psychiatra jest lekarzem medycyny, który ukończył specjalizację z psychiatrii. W celach diagnostycznych posługuje się Międzynarodową Statystyczną Klasyfikacją Chorób i Problemów Zdrowotnych ICD-10. Do jego głównych zadań należy diagnoza, leczenie, zapobieganie występowaniu zaburzeń psychicznych. Warto tu zaznaczyć, że psychiatra nie jest tożsamy z psychologiem. Jak zostało wspomniane psychiatrą jest lekarz, który ukończył specjalizację w dziedzinie psychiatrii. Psychologiem zostaje się po ukończeniu studiów magisterskich. Psycholog nie może przepisywać leków w przeciwieństwie do psychiatry, co jest główną różnicą.

Farmakoterapia odgrywa znaczną rolę w procesie leczenie. Łagodzi liczne objawy somatyczne, obniża poziom lęku i redukuje stres. Poprawia też działanie funkcji poznawczych, takich jak koncentracja i pamięć, co jest istotne ważne w czasie trwania psychoterapii. Leczenie farmakologiczne redukuje zniekształcone myślenie, usuwa nieprawidłowości somatyczne, na przykład bóle głowy, dolegliwości żołądkowe.

Jak psychiatra traktuje pacjenta? Przede wszystkim holistycznie. Zdrowia psychicznego nie rozważa tylko w kontekście sfery psyche, ale i na podstawie pracy układu hormonalnego, nerwowego, krążeniowego, oddechowego. Może przez to ukierunkować leczenie w taki sposób, aby jak najdokładniej wykonać diagnozę i dobrać odpowiednie leki. Jest niezwykle ważne, gdyż bez wdrożonej odpowiedniej farmakoterapii, dalsze leczenie może nie przynieść wyczekiwanych rezultatów.

Lekarz psychiatra leczy przede wszystkim zaburzenia i choroby psychiczne. Zalicza się do nich między zaburzenia: lękowe, nastroju, osobowości, odżywiania. Zajmuje się też diagnostyką i leczeniem uzależnień, schizofrenii, PTSD, manii, psychoz czy choroby afektywnej dwubiegunowej. Zapobiega myślom i skłonnościom samobójczym, wypaleniu zawodowemu.

Istnieje wiele niepokojących objawów, które powinny skłonić do wizyty u psychiatry. Powinno się zgłosić po pomoc, gdy zauważymy u siebie:

• Utratę dawnych zainteresowań;
• Zmianę w relacjach – wycofanie się, izolację;
• Zmiany w życiu, z którymi nie sposób sobie poradzić;
• Obniżony nastrój;
• Uczucie bezradności;
• Nieuzasadnione objawy somatyczne, na przykład ból głowy, duszności itp.;

Wymienione wyżej objawy są przykładami, nie wyznacznikiem choroby, lecz sygnałem, aby udać się do specjalisty.

Więcej o pracy psychiatry dowiesz się czytając artykuł pod tym LINKIEM.

PEDAGOG SPECJALNY

Pedagog specjalny to osoba pracująca z różną grupą osób. Są nimi ludzie zmagający się z różnymi trudnościami, a także obdarzeni wybitnymi zdolnościami oraz zróżnicowani wiekowo. Jaki powinien być pedagog specjalny?

Przede wszystkim do każdej osoby powinien mieć indywidualne podejście, ze względu na złożoność grupy, z jaką współpracuje. Powinna go też cechować empatia, chęć niesienia pomocy, tolerancja. Praca pedagoga specjalnego nie zalicza się do prostych, często pracuje z trudnymi klientami. Współpraca z nimi może okazać się „wyboista”. Dlatego pedagog musi wykazywać się cierpliwością, a nie raz kreatywnością i elastycznością. Powinien umieć postawić granice oraz być przy tym życzliwy.

Pedagogika specjalna jest to dział pedagogiki, który zajmuje się udzieleniem wsparcia osobom potrzebującym oraz pomocy w rozwoju i w funkcjonowaniu społecznym z powodu różnych ograniczeń. Przede wszystkim wspiera młodych ludzi zmagających się z różnymi dysfunkcjami poprzez tworzenie dla nich strategii mających na celu usprawnienie obniżonych funkcji. Proces ten zwie się rewalidacją. W przypadku trudności w funkcjonowaniu społecznym jednostki pedagog zajmuje się resocjalizacją.

Pedagog specjalny zajmuje się osobami w różnym przedziale wiekowym i dostosowuje się do ich potrzeb. Wyróżnia się cztery grupy klientów/ pacjentów ze względu na wiek: małe dzieci, dzieci w wieku szkolnym, adolescenci oraz osoby dorosłe. U małych dzieci wpiera ich potrzeby rozwojowe, czyli poznawania świata, zabawy, relaksu, uznania. W przypadku dzieci w wieku szkolnym i nastolatków, pomaga w realizacji potrzeb edukacyjnych oraz wychowawczych. U osób dorosłych, zwłaszcza zaczynających dorosłe życie, zajmuje się wspieraniem procesów socjalizacji i wchodzeniem w życie zawodowe, zwłaszcza u młodych dorosłych.

Pedagogikę specjalną można podzielić na różne działy:

1. Pedagogika rehabilitacyjna (rewalidacyjna).

Obejmuje organizowanie edukacji dla osób z niepełnosprawnością intelektualną, dysfunkcją wzroku czy słuchu. Zadaniem jej jest organizacja sposobu kształcenia tak, aby osobie z niepełnosprawnością umożliwić naukę, przystosować do życia w społeczeństwie, przy czym wymogi są dopasowane do potrzeb indywidualnych dziecka. Pedagogika rewalidacyjna zajmuje się też doborem wszelkich materiałów właściwych dla dziecka z trudnościami. Są to między innymi podręczniki w języku Braille’a czy specjalne programy komputerowe.

2. Pedagogika resocjalizacyjna.

Jak nazwa wskazuje, jest przeznaczona dla osób mających trudności w funkcjonowaniu społecznym. Głównym zadaniem pedagogiki resocjalizacyjnej jest pomoc osobie w dostosowaniu się do społecznych norm, a także wyjaśnianie trudności emocjonalnej, która definiuje te problemy. Zajmuje się osobami z zaburzeniami zachowania, np., niedostosowane społecznie lub tymi, którym niedostosowanie grozi.

3. Pedagogika korekcyjna.

Wspomaga ona uczniów z różnymi trudnościami, na przykład z dysleksją, dysgrafią, dyskalkulią, z autyzmem, z zespołem Aspergera, czy z ADHD. Pedagog specjalny zajmuje się organizacją zajęć korekcyjnych, pełni też rolę nauczyciela wspomagającego. Pedagogika korekcyjna w celach terapeutycznych wykorzystuje takie metody, jak muzykoterapię, biblioterapię.

4. Pedagogika terapeutyczna.

Obejmuje wsparcie i pomoc dla osób z niepełnosprawnością ruchową i dla osób nieuleczalnie chorych. Organizuje proces uczenia tak, aby dzieci te jak najefektywniej zdobywały wiedzę. Bardzo często lekcje mają charakter indywidualny.

5. Pedagogika dla osób uzdolnionych

Polega na dobraniu metod nauczania w taki sposób, aby uczeń nie tylko opanował materiał, ale też rozwijał się w dziedzinie, w której wykazuje wybitne zdolności.

HIPNOTERAPEUTA

Hipnoterapeutą jest profesjonalny psychoterapeuta, mający wiedzę z zakresu psychoterapii oraz umiejętności z hipnoterapii uzyskane na specjalistycznym kursie.

Jaki powinien być dobry hipnoterapeuta?

Tak naprawdę cechy dobrego psychoterapeuty i hipnoterapeuty się pokrywają. Hipnoterapeuta powinien być otwarty, nieosądzający, empatyczny, wzbudzający zaufanie, dający poczucie bezpieczeństwa oraz mieć spokojne, łagodne usposobienie. Współpraca hipnoterapeuta – pacjent powinna opierać się na zaufaniu, otwartości i szacunku. Zadaniem terapeuty jest stworzenie odpowiedniej atmosfery, aby pacjent w tej relacji czuł się komfortowo.

Hipnoterapią nazywamy rodzaj psychoterapii, w której stosuje się metody hipnotyczne. Polega ona na doświadczaniu wglądu przez pacjenta poprzez odreagowywaniu wspomnień i emocji po wprowadzeniu go wcześniej w stan hipnozy. Jest to tzw. „stan poszerzonej świadomości”, w którym osoba poddająca się hipnoterapii najczęściej jest świadoma. Dzieje się tak też w psychoterapii – dzięki rozmowie, procesowi wglądu i doświadczaniu emocji. Podczas sesji hipnoterapeutycznej dochodzi do „odpamiętania” wspomnień, czyli nabierania dystansu do wcześniejszych doświadczeń i nie podchodzenia do nich z dużym nakładem emocjonalnym.

Zadaniem hipnoterapii jest zidentyfikowanie przyczyny zaburzeń mieszczących się w podświadomości. Jak zostało wcześniej wspomniane, polega na wprowadzenia pacjenta w stan hipnozy, a więc terapia ta polega na wykorzystaniu technik hipnotycznych.

Długość trwania hipnoterapii jest uzależnione od indywidualnego przypadku pacjenta. Można ją nazwać terapią krótkoterminową, przeważnie proces terapii zamyka się w przedziale 3-6 spotkań i w dość szybkim tempie przynosi rezultaty.

Hipnoterapię stosuje się do leczenia chorób, takich jak zaburzenia nastroju, zaburzenia lękowe, fobie czy PTSD. Pacjenci mogą dzięki temu zrozumieć mechanizm działania lęku i spróbować go przezwyciężyć. Hipnoterapią można leczyć osoby uzależnione od alkoholu, narkotyków, a także cierpiących na zaburzenia odżywiania. Innym jej zastosowaniem jest usprawnienie funkcji poznawczych, na przykład uwagi, pamięci, procesów uczenia się.

SEKSUOLOG

Seksuolog to specjalista z zakresu seksuologii.

Może nim zostać lekarz- psychiatra, urolog lub ginekolog, ale również psycholog lub psychoterapeuta.

Seksuolog-psycholog lub seksuolog-psychoterapeuta zajmuje się pracą psychoterapeutyczną w zakresie seksuologii, również psychoterapią dla par.

Powodów do szukania pomocy u seksuologa jest wiele. Może to być problem z erekcją, niskie libido, ból podczas współżycia czy brak satysfakcji z niego. Innymi powodami , przez które pacjenci zgłaszają się do specjalisty, jest też uzależnienie od seksu, brak orgazmu, trudności z określeniem orientacji.

Na pierwszej wizycie specjalista, w czasie wywiadu z pacjentem, zbiera informacje o dolegliwościach oraz czym się przejawiają i jaki jest czas ich trwania. Na podstawie wiedzy o ewentualnych dolegliwościach somatycznych czy psychicznych, o tym czy i jakie zażywa leki, daje mu szersze spektrum diagnostyczne. Może postawić trafną diagnozę oraz wprowadzić odpowiedni sposób leczenia.

Dlaczego wizyta u seksuologa jest tak ważna? Ponieważ seksualność jest powiązana ze zdrowiem psychicznym, fizycznym, ma ogromny wpływ na relacje z innymi. Daje ludziom poczucie intymności, czułości i bliskości. Seks jest elementem łączącym pary, czerpią z niego siłę oraz w pewnym sensie determinuje relacje. Istnieje wiele przyczyn fizjologicznych i tych mających źródło w psychice, które wiążą się z problemami we współżyciu. Dlatego wizyta u seksuologa jest niezbędna w określeniu problemu i w jego rozwiązaniu.

Seksuologia jest nauką interdyscyplinarną dotyczącą ludzkiej seksualności. Łączy dziedziny nauki takie jak psychologia, antropologia, medycyna czy socjologia. Sama seksualność jest integralną częścią życia, wypełnia potrzeby, na przykład intymności, bliskości, miłości, czułości. Dotyczy każdego człowieka i podlega zmianie na przestrzeni życia. Ma ogromy wpływ na funkcjonowanie jednostki w różnych sferach życia, nie tylko seksualnej, ale psychicznej i fizycznej.

Seksuologię dzielimy na trzy dziedziny:

• Seksuologię kliniczną – zajmuje się badaniami nad zaburzeniami związanymi z seksualnością;
• Seksuologię sądową – zajmuje się działaniami seksualnymi, jakie naruszają kodeks karny;
• Seksuologię społeczną – bada kulturowe i społeczne aspekty seksualności;

Każda z dziedzin jest niezwykle ważna i odgrywa znaczącą rolę związaną z ludzką seksualnością.

Seksuologia, jako dziedzina nauki, zajmuje się seksualnością człowieka w szerokim znaczeniu tego słowa. Rozwiązuje problemy związane ze współżyciem, propaguje zdrowie seksualne, dobre samopoczucie jako podstawowe prawo człowieka. Ważnymi aspektami, którym interesują seksuolodzy, są też zaburzenia powiązane z seksualnością, na przykład zaburzenia erekcji u mężczyzn, brak lub nadmierny popęd seksualny. Mają one wpływ na jakość związku, przyczyniają się do ich rozpadu. Dlatego właśnie wiele osób szuka pomocy u seksuologa klinicznego.